ایمپلنت و کاشت دندان

کلسترول خوب HDL و کلسترول بد LDL هر دو باید در آزمایشات در نظر گرفته شوند چون هر دو می توانند یک  تاثیر منفی بر رشد استخوان و جوش خوردن ایمپلنت به استخوان تاثیر بگذارد ( بالا بودن LDL و پایین بودن HDL ). ویتامین D یکی از مهم ترین هورمون های درگیر در رشد استخوان می باشد. به علاوه، ویتامین دی در کاهش اثر التهاب تاثیر دارد و به بهبود واکنش های ایمنی طبیعی بدن کمک می کند.

Dyslipidemia: دیس لیپدمی به معنای هر گونه اختلال در سطح چربی ها شامل کاهش یا افزایش غیر طبیعی می باشد.

کلسترول LDL و متابولیسم استخوان

کلسترول به درون پلاسمای خون به صورت استر های کلسترول همراه با لیپو پروتئین انتقال می یابد. دو نوع لیپو پروتئین داریم: LDL بد و HDL خوب. سطوح بالای کلسترول و تری گلیسیرید ها علاوه بر بیماری های قلبی و عروقی باعث تغییرات در بافت های استخوانی می شوند. در روش ها دیده شده است هایپرلیپیدمی (افزایش چربی خون) باعث افزایش در تعداد استئوکلاست ها و جلوگیری از فعالیت آن ها و کاهش در متابولیسم استخوان می شود. سطوح بالای کلسترول باعث به هم خوردن بالانس در پروسه های استخوان سازی و کاهش توده های استخوانی می شود.

شواهد اخیر نشان داده است که ارتباطی میان عفونت های لثه (پریودنتال) و افزایش ریسک بیماری های قلبی عروقی وجود دارد. افزایش در سطوح در گردش LDL اکسید شده باعث تحلیل استخوان فک می شود و همراه با شدت پاسخ های التهابی موضعی به باکتری ها و همچنین افزایش بیماری های لثه در بیماران دیابتیک می شود.

استخوان در مواجه با کلسترول، آنزیم هایی ترشح می کند که باعث اکسیداسیون LDL می شود و بعد این LDL اکسیده شده در استخوان تجمع پیدا می کند و باعث القا تاثیرات منفی سلولی بر تراکم استخوان می شود. افزایش چربی باعث کاهش در تراکم استخوان می شود. نشان داده شده است که LDL اکسید شده باعث مهار فعالیت آنزیم آلکالینی فسفاتاز و همچنین میزالیزاسیون (معدنی سازی) می شود. همچنین LDL اکسید شده باعث القا مرگ به سلول های استخوان ساز (استئوبلاست) می شود.

نقش HDL چیست؟

آنتی اکسید انتهایی که توسط HDL حمل می شوند می توانند جلوی تشکیل LDL اکسید شده را بگیرند. HDL جلوی مرگ سلولی القا شده توسط LDL را می گیرد. HDL جلوی آپوپتوزیس (مرگ برنامه ریزی شده سلولی) سلول های مونولیت (نوعی سلول دفاعی بدن) ایجاد شده توسط LDL را می گیرد. در کل HDL  را باید به عنوان یک محافظ سلولی در نظر گرفت.

تاثیر ویتامین D پایین بر روی پیوند استخوان و جوش خوردن ایمپلنت به استخوان

مهم ترین ترکیب ویتامین دی، ویتامین D3 می باشد. ویتامین دی یک هورمون استروئیدی است که از طریق رژیم غذایی و یا سنتز شده در پوست وقتی آفتاب کافی باشد به دست می آید. در حقیقت کلسترول به پیش نیاز D3 و سپس به ویتامین D3 تبدیل می شود و سپس به کبد منتقل می شود. در استخوان، ویتامین D فعالیت سلول های استئوکلاست را تحریک می کند (سلول های تجزیه کننده استخوان) و باعث افزایش پروتئین های ماتریکس خارج سلولی به وسیله استئوبلاست ها (سلول های استخوان ساز) می شود. این ویتامین همچنین باعث جذب کلسیم روده ای و همچنین باعث جلوگیری از سنتز و ترشح هورمون پاراتیروئید می شوند. کمبود ویتامین دی می تواند در اثر تغذیه نا مناسب و همچنین نور آفتاب نا کافی ایجاد شود که در نهایت باعث شکستگی استخوان می شود.

این نتایج از نقش هورمون های استروئیدی در کنترل استخوان سازی حمایت می کند. جوش خوردن به ایمپلنت به بازسازی استخوان و تشکیل استخوان در اطراف ایمپلنت بستگی دارد که نشان داده شده است که در کمبود ویتامین D کاهش می یابد. به صورت کلی، مطالعات پیشنهاد می کنند که مکمل های ویتامین دی تاثیرات مفیدی بر روی متابولیسم استخوانی در بیماران با کمبود ویتامین D دارند که می توانند بر روی باز سازی استخوان موثر باشند. کمبود ویتامین دی در بسیاری بیماری ها از جمله دیابت، فشار خون بالا، بیماری های قلبی عروقی و بسیاری سرطان ها دیده می شود. در بسیاری از اختلالات آلرژیک و اختلالات سیستم ایمنی هم دیده می شود.

فهم ما از متابولیسم ویتامین D و تاثیرات بیولوژیک آن در سال های اخیر بسیار رشد کرده است و مشخص شده است که این ویتامین خواص بسیار زیادی در مورد تنظیم سیستم ایمنی دارد. سطوح ویتامین ‏دی مستقیم مرتبط با ریسک عفونت می باشد. پیشنهاد شده است که ویتامین D  می تواند پاسخ ایمنی ضد باکتریایی را بهبود بخشد. سطوح این ویتامین کمتر از 20 نانو گرم بر میلی لیتر تاثیر مهمی بر عفونت و خرابی عملکرد ارگان ها دارد. همچنین ارتباط مثبتی میان آلرژی های مختلف و عفونت های سینوسی با سطح پایین ویتامین دی وجود دارد. میان سطوح پایین این ویتامین و عفونت های تنفسی هم ارتباطی دیده شده است و همچنین دیده شده است که کمبود ویتامین دی همراه با شیوع بالا تر از عفونت های شدید در بیمارستان ها می باشد. ارتباطات زیادی میان کمبود این ویتامین و آسم دیده شده است.

در نتیجه:

• سطوح سرمی ویتامین D نقشی غالب و مهم در متابولیسم استخوان، استعداد به عفونت ها و علائم آلرژی دارد.
• LDL بالا منجر به کاهش متابولیسم استخوان، مهار آلکالین فسفاتاز و افزایش چربی در استخوان می شود که این ها منتج به جوش خوردن استخوان به ایمپلنت پایین تر و پایین آوردن رشد استخوان می شود.
• حدود 1 میلیارد از مردم جهان کمبود ویتامین وی دارند و این نشان دهنده شیوع بالای آن است.
• استفاده از مکمل در ویتامین D در رژیم روزانه باعث کاهش کلسترول LDL می شود.